Τα ωραιότερα φιλιά μου τα’ χε δώσει μια αγκαλιά
που τώρα πια μες τη ζωή μου δεν υπάρχει
μπορεί να φαίνεται τρελό μα εγώ δεν έπαψα να ζω
με την ελπίδα πως μια μέρα θα ξανάρθει
Τι κι αν πέθαινες για μένα και με μάτια δακρυσμένα
ορκιζόσουν νύχτα μέρα πως στ’ αλήθεια μ’ αγαπάς
Τι κι αν πέθαινες για μένα, η αλήθεια σου ήταν ψέμα
τώρα ούτε που σε νοιάζει, ούτε που τηλεφωνάς
Τώρα άραγε που να’ σαι
τώρα άραγε θυμάσαι
που σε κράταγα στα χέρια
και μετρούσαμε τ’ αστέρια, μια φορά
Τις ωραιότερες στιγμές που μοιάζει να `ταν μόλις χθες
στα χέρια εκείνα μια φορά τις είχα ζήσει
μπορεί να φαίνεται τρελό μα εγώ δεν έπαψα να ζω
με την ελπίδα πως μια μέρα θα γυρίσει