Ο Αθανάσιος Διάκος
ο φιλημένος της Παναγιάς
ο Αθανάσιος Διάκος
ο ευλογημένος απ’ το Χριστό
Ωραίος σαν τα λούλουδα τ’ Απρίλη
ωραίος σαν το σμάλτο του θανάτου
ωραίος σαν του ήλιου το δοξάρι
ωραίος σαν το νιόκοπο φεγγάρι
με το φεγγάρι κρεμασμένο στα μαλλιά
κι ήταν η ώρα δώδεκα
δώδεκα του θανάτου
Το στόμα του ροδόσταχτη σφραγίδα
το μάτι του για τ’ άστρα παραθύρι
το χέρι του γιοφύρι στην ελπίδα
η χούφτα του ριζικού ποτήρι
με το φεγγάρι κρεμασμένο στα μαλλιά
κι ήταν η ώρα δώδεκα
δώδεκα του θανάτου
του θανάτου