Λοιπόν σ’ αφήνω γεια
δικιά μου είναι η καρδιά
μη με κοιτάς με τόση ειρωνεία.
Κουράστηκα να ζω
έστω κι αν σ’ αγαπώ
κοντά στην ψεύτικη σου κοινωνία.
Φύγε μου κλείνεις τον αγέρα
φύγε μου σταματάς το φως
κάνε κορίτσι μου πιο πέρα
θα σε βαρέσει ο στεναγμός.
Τώρα πια είναι αργά
αχάριστη καρδιά
τώρα θα μου πληρώσεις τα σπασμένα.
Δε θέλω να χρωστώ
κι όλα σου τα ξοφλώ
μετρώντας τους καημούς μου έναν έναν.
Φύγε μου κλείνεις τον αγέρα
φύγε μου σταματάς το φως
κάνε κορίτσι μου πιο πέρα
θα σε βαρέσει ο στεναγμός.