Πώς περιγράφεις τη ναυτία στο μυαλό;
Πελώρια δείχνουν όλα απ’ το φωταγωγό.
Το πρόσωπο του κόσμου θυμίζει πανικό
στα μάτια δεν κοιτάζει.
Ψυχορραγούνε οι λέξεις, χάνεται η ντροπή
παράξενες εικόνες με τέτοια υποδομή.
Να πω στην Αριάδνη το μίτο της να βρει
πριν μπει βαρύς χειμώνας.
Από τη φύση μου βγήκα μες στα πλαστικά
με το ζόρι τους πολέμους τους χρηματοδότησα
και δεν υπάρχει τίποτα γερό
να δώσει μιαν ανάποδη στον προαγωγό.
Το φόβο όταν φοβάσαι προσφέρεται φθηνά
και η χαρά ως παρθένα πουλιέται ακριβά.
Μαράζωσε η μέρα μου κοιτώντας τα προγνωστικά.
Προφήτες τριγυρνάνε.
Προφίλ αναζητείται με πλούσια μαλλιά.
Ας χτίσω με ό,τι έχω όλα τα παράθυρα.
Βουλιάζει το καράβι με τα πανιά ανοιχτά
το χάραμα το σκάει.
Από τη φύση μου βγήκα μες στα πλαστικά
με το ζόρι τους πολέμους τους χρηματοδότησα
και δεν υπάρχει τίποτα γερό
να δώσει μιαν ανάποδη στον προαγωγό.
Πώς περιγράφεις με δυο λόγια το χαμό
για λίγο ακούγονται οι σκέψεις μου ως εδώ.
Παιδιά δε ζωγραφίσανε τον κόσμο αυτό γυμνό
τα πρόσωπά τους προσπερνάμε.