Ρώτησε τα μάτια που δακρύζουν,
κάποια αλήθεια να σου πουν,
κλαίνε πικρά να σ’ αντικρίσουν
γιατί μπορεί να σ’ αγαπούν.
Την Ελλάδα αγαπώ αλλά κι εσένα
μ’ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό,
τα γαλάζια σου τα μάτια, τα θλιμμένα,
τον καθάριο της, θυμίζουν, ουρανό.
Ρώτησε εκείνη, φλογισμένο
όταν σε δουν, γιατί σιωπούν,
θα κινηθούν κι’ αυτά θλιμμένα
για να σου πουν πως σ’ αγαπούν.
Την Ελλάδα αγαπώ αλλά κι εσένα
μ’ έναν έρωτα μεγάλο, αληθινό,
τα γαλάζια σου τα μάτια, τα θλιμμένα,
τον καθάριο της, θυμίζουν, ουρανό.