Όταν είχες φύγει πια για πάντα
κι έμεινα να ζω χωρίς σκοπό
έτσι όπως ανοίγει μια βεράντα
έμαθα με μιας να σ’ αγαπώ
Αν ερχόσουν,
θα σταμάταγα τα τραίνα στη στροφή για να περάσεις
θα σου γέμιζα μ’ αγάπη τα ποτήρια να κεράσεις
Όταν είχε φύγει πια το πλοίο
μες στο δειλινό το σκυθρωπό
έτσι όπως ανοίγει ένα βιβλίο
έμαθα με μιας να σ’ αγαπώ