Μες στο μυαλό μου έχω κρυμμένο
ένα μοτέρ καλά φτιαγμένο
που με θυμώνει και με σπιντάρει
κι από την πόλη αυτή μακριά με κρατάει.
Δεν του χρειάζεται τροφοδοσία
γιατί από μόνο του έχει βρει την ουσία
να μ’ ανεβάζει να με παθιάζει
και σε νησιά του ουρανού να με βγάζει.
Το καλοκαίρι που θα `ρθει
θα μας βρει αγκαλιά
κι η μηχανή μου τραβάει
να μας πάει μακριά.
Στα πεζοδρόμια, στην αγορά
και στις πλατείες μιλάνε για μας
γιατί μωρό μου αυτή η πόλη
άμα δε μοιάζεις στους άλλους σε σκοτώνει.
Είδα τους φίλους μου να με κοιτάνε
σαν να μαι εχθρός κι αυτοί μου μιλάνε
γιατί δεν μπλέκω μες στο μπουλούκι
γιατί δε φτιάχνομαι μ’ αυτό του λούκι.
Το καλοκαίρι που θα `ρθει
θα μας βρει αγκαλιά
κι η μηχανή μου τραβάει
να μας πάει μακριά.