Νύχτα τα όνειρά μου μοιράζω στη σκηνή
ερωτικά η κιθάρα μου τρυπάει τη σιωπή,
φεγγάρια που γλιστράνε σε κόσμο μυθικό
της πόλης σαν κεράκια φωτίζουν το κενό.
Κάτω απ`τα φώτα φαντάζω μαγικός
μα της ζωής ο προβολέας τραγικός.
Η πόλη ανασαίνει ρουτίνα και καπνό
μια πόλη μεθυσμένη από κρασί φτηνό
κι εγώ τα όνειρα μου ξανά σου τραγουδώ
κι απ`τη σκηνή μαζί σου θέλω να κρατηθώ.