'Εχω μία άσπρη πεταλούδα στο μυαλό μου
φύλακας άγγελος που θέλει το καλό μου
μες απ’ τα μάτια μου τον κόσμο πάει ν’ αλλάξει
όμως της κόβω τα φτερά πριν να πετάξει. ...
πως να πετάξει ...πως να μ’ αλλάξει
Έχω μία μαύρη νυχτερίδα στο μυαλό μου
που δεν μ’ αφήνει να χορτάσω τ’ όνειρό μου
κρεμιέται ανάποδα κι από ψηλά κοιτάζει
κι αν κάνω σκέψεις φωτεινές με κομματιάζει.
Μαζευω τα συνεργά μου…
τελειώνει το μεροκάματο,
γυρίζω σαν τον τυφλοποντικα σπίτι -
στο χώμα όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω
– δεν κουράστηκα- μα ο ήλιος βασίλεψε.»
Νίκος Καζαντζάκης- «Αναφορά στον Γκρέκο»
'Εχω σφραγίδα στρογγυλή στο μέτωπό μου
και κρύβομαι στην σκοτεινή πλευρά του δρόμου
πριν του Ιούδα το φιλί να με αγγίξει
πάνω απ’ το μαγικό χαλί θα 'χω πηδήξει. ...
πριν να μ’ αγγίξει ...
θα 'χω πηδήξει.