Η χρονιά της παπαρούνας
και της κίτρινης βροχής
η ανάμνηση του θέρους
το βαλσάμωμα της γης,
τα μεγάλα μανιτάρια
οι μικρές μας ενοχές
η χλωμή γαλάζια σφαίρα
οι φθαρμένες εποχές.
Η πατρίδα των αστέγων
και τα σπίτια των θεών
το μυαλό των αλλοφρόνων
το τραγούδι των κραυγών
το αμάρτημα της μάνας
του πατέρα η σιωπή
του ερμαφρόδιτου το μήπως
του τυφλού η ακοή.
Όλα αυτά που μας τυλίγουν
αρρωστήσανε βαριά
και το φάρμακο που σώζει
η περίσσια πονηριά.
Απ’ τα σύννεφα τρεις μάγοι
στα τυφλά πυροβολούν
τα παιδιά θέλουν να παίζουν
μα οι φωνές τους ενοχλούν.
Η χρονιά των δύο τετάρτων
ο χειμώνας του μαγιού
του φθινόπωρου το θάρρος
το άγχος του καλοκαιριού
ο χρυσός που μας ενώνει
το λευκό που προκαλεί
και το κάπνισμα που βλάπτει
την αιώνια ζωή.