Πόσες φορές και πόσες συμβουλές
αλήθειες μισές και λάθη.
Πόσες φορές οι ίδιες αφορμές
τρυπάει τη ψυχή ένα αγκάθι.
Δειλά με τα μάτια σου κλειστά
αλάνες φτερουγίζουν σαν πουλιά
και μετά πετιέσαι ψηλά
ξαφνικά κι ανασαίνεις.
Ο αέρας σε καίει
σαν να ‘ναι η πρώτη σου φορά
κι η μέρα η ζεστή
απαλά στα στήθια σου μπαίνει,
σαν φλόγα ανεβαίνει, πονάει ξανά,
σου λέει σιωπηλά κρατάς γερά.
Πόσες φορές και πόσα μυστικά
σαν κύματα που η ακτή φοβάται.
Πόσες φορές η ίδια ερημιά
βροχή ο ουρανός και λυπάται.
Δειλά με τα μάτια σου κλειστά
παλάμες φτερουγίζουν σαν πουλιά.
και μετά πετιέσαι ψηλά
ξαφνικά κι ανασαίνεις.
Ο αέρας σε καίει
σαν να ‘ναι η πρώτη σου φορά
κι η μέρα η ζεστή
απαλά στα στήθια σου μπαίνει,
σαν φλόγα ανεβαίνει, πονάει ξανά,
σου λέει σιωπηλά κρατάς γερά.