Στων ματιών σου τις λίμνες καθρεφτίζονται σχήματα
τριγωνάκια του Ίψεν που όλο χρώματα αλλάζουν.
Δεκαράκι δε δίνεις να κρατάς τα προσχήματα
κι υποψίες φριχτές το μυαλό μου ταράζουν.
Σαν το σκυλάκι σου σ’ ακολουθώ
κι όπου πηγαίνεις πηγαίνω
κι εσύ κρατάς το λουράκι σφιχτά
ποτέ να μην ξεμακραίνω.
Ζηλεύω, ζηλεύω
σε θέλω μόνο για μένα.
Ζηλεύω, πεθαίνω
τις νύχτες σου χωρίς εμένα.
Τεντωμένο σκοινάκι η παράξενη αγάπη σου
κι εγώ επάνω βαδίζω χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Πυρετό ανεβάζω όταν βγεις βράδυ μόνη σου
μες στα πλαίσια των όρων περί ανεξαρτησίας.
Παίρνω τους δρόμους μαζί σου κι εγώ
βήμα το βήμα σε πάω
τ’ αρώματακι σου έχω οδηγό
την επαφή να κρατάω.
Ζηλεύω, ζηλεύω
σε θέλω μόνο για μένα.
Ζηλεύω, πεθαίνω
τις νύχτες σου χωρίς εμένα.
Ζηλεύω, πεθαίνω.