Ρώτησα τους φίλους κι όλους τους γνωστούς
πήγα σε λιμάνια, πήγα σε σταθμούς.
Αγνοείται η τύχη, της έτσι είπανε
πουθενά δεν είναι, δεν την είδανε.
Τα σύνορα κλείστε, δεν πρέπει να βγει
με δάκρυ στα μάτια μου ποτίζω τη γη.
Χαμένο διαβάτη με βρίσκει η αυγή
τα πάντα ρημάξανε μ’ αυτή τη φυγή.
Αγαπάς καρδιά μου αχ, αγαπάς
και σ’ αυτό το δράμα πες μου πως βαστάς.
Αγνοείται η τύχη, της έτσι είπανε
πουθενά δεν είναι, δεν την είδανε.
Τα σύνορα κλείστε, δεν πρέπει να βγει
με δάκρυ στα μάτια μου ποτίζω τη γη.
Χαμένο διαβάτη με βρίσκει η αυγή
τα πάντα ρημάξανε μ’ αυτή τη φυγή.