Μες τα φώτα όταν βγαίνεις
τραγουδάκι λαϊκό,
γίνεται η αγκαλιά σου
ένα σύντομο μετρό.
Πάει, έρχεται ο κόσμος
με εισιτήριο φθηνό,
μα η ματιά σου δεν κουράζει
όνειρο αληθινό.
Κάνεις μόνο πως δε βλέπεις
το τασάκι το αδειανό,
μιας και δίνεις την αγάπη
σε έναν σύντομο χορό.
Όσα μου έλεγες θυμάμαι
τότε απάνεμο θεριό,
με όσα σου έταζα κοιμάμαι
μυστικό προσκέφαλο.
Όσο ήσουνα για μένα
αργοσβήναν δυο δυο
τα τσιγάρα μου για σένα
όνειρο μου ζωντανό.
Κάνεις μόνο πως δε βλέπεις
το τασάκι το αδειανό,
μιας και δίνεις την αγάπη
σε έναν σύντομο χορό.