Στη φλεγόμενη βάτο
που τη λένε Σαββάτο
οι γυναίκες φοράνε αρώματα
κι αγρυπνούν στο κυνήγι
έρωτας μην τους φύγει
κι όλο ρίχνουν δολώματα.
Οι αγάπες μες στις πόλεις
είναι λόγια της στιγμής
σαν ποτήρια σπάζουν μόλις
τα σηκώσεις για να πιεις.
Οι αγάπες σαν παγίδες
με αρπάζουν στις γωνιές
δεν ρωτάνε αν τις είδες
δεν τις νοιάζει όταν κλαις.
Τις γυναίκες ρωτούσα
τι αξίζουν τα λούσα
και ζητάω ακόμα απάντηση
και πηγαίνω στο μέλλον
μ’ ένα νέο μοντέλο
που το λεν '‘αγανάκτηση''.