Φόρα τα στολίδια μη σε πιάνει πανικός,
δεν ποντάραμε στα ίδια, δε μας πήγε κι ο καιρός,
δεν ποντάραμε στα ίδια, δε μας πήγε κι ο καιρός.
Πάρ’ της ζωής σου τη γραμμή
και μην κοιτάζεις πίσω'
μπορεί στου δρόμου την κορφή
να σε ξαναγαπήσω.
Κι αν το χέρι δεν αγγίζει ό, σα θέλει η καρδιά,
μον’ αυτό που ζεις αξίζει τίποτ’ άλλο δεν κρατά,
μον’ αυτό που ζεις αξίζει τίποτ’ άλλο δεν κρατά.
Πάρ’ της ζωής σου τη γραμμή
και μην κοιτάζεις πίσω'
μπορεί στου δρόμου την κορφή
να σε ξαναγαπήσω,
μπορεί στου δρόμου την κορφή
να σε ξαναγαπήσω.