Για την απονιά σου μες στη γειτονιά σου
κάθε βράδυ πίνω και μεθώ
μ’ έχεις ξετρελάνει δεν αντέχω φτάνει
τ’ όνομά σου λέω όπου βρεθώ
Πες μου τι να κάνω! Θέλεις να πεθάνω
απ’ την τόση σου την απονιά;
Σαν τρελός γυρίζω δίχως να ελπίζω
μέσα στη δική σου γειτονιά
Πες μια λέξη μόνο να ξεχνώ τον πόνο
που για σε περνώ κάθε βραδιά
πάρε με κοντά σου μες την αγκαλιά σου
γιάτρεψε τη δόλια μου καρδιά
Μέρα νύχτα κλαίω κι όμως δεν το λέω
ούτε σε κανένα θα το πω
μόνος μου το ξέρω κι όμως υποφέρω
κι όλα αυτά γιατί σε αγαπώ