Μεθυσμένο μου αστέρι
πού ανάβεις απόψε;
Πού σε πήρε η τροχιά σου;
Πότε αρχίζει η γιορτή;
Βιαστικό καλοκαίρι
όποτε έρχεσαι φέρνεις,
μες στον ύπνο μου μπαίνεις,
ξημερώνεις νωρίς.
Μεθυσμένο μου αστέρι
ποιες σκιές σε τρομάζουν;
Ποια κρυμμένα ταξίδια
σου κρατούν την καρδιά;
Κάθε μέρα που φεύγει,
κάθε μέρα το ξέρεις,
τ`άρωμά σου θυμάμαι,
τα νερά στα φιλιά.
Κι είναι σαν να`μαστε πάλι μαζί,
σα να`μαστε πάλι μαζί.
Μεθυσμένο μου αστέρι
τα κλειδιά μου όλα σπάνε,
τα παιδιά με ρωτάνε
πού έμαθες να πετάς.
Μέσα στ`όνειρο πάντα,
μέσα στ`'ονειρο πέφτεις
και ολόκληρη παίρνεις
στον αέρα φωτιά.