Δε θέλω πια λεπτό τα μάτια μου ν’ανοίξω
για να μη δω ότι δε σ’έχω να σ’αγγίξω
άλλη μια μέρα δε θ’αντέξω να κυλήσει
γι’αυτήν τη γεύση την πικρή που έχει αφήσει
μες στην ψυχή
ο έρωτάς μας που’χει σβήσει
Ας ήταν όνειρο κακό ότι σε έχασα
Κι ας ξυπνούσα μες στο κλάμα το πρωί
μα είναι αλήθεια δυστυχώς και δε το ξέχασα
πως μακριά σου θα ξυπνάω μια ζωή
Ας ήταν όνειρο κακό ότι χωρίσαμε
κι ας ξυπνούσα μες στο κλάμα το πρωί
μα είναι αλήθεια δυστυχώς γι’αυτά που ζήσαμε
αφήσαν πια την τελευταία τους πνοή
Πόρτες κλειστές είναι ξανά τα βλέφαρά μου
για να μη δω ότι δεν πλάγιασες κοντά μου
άλλη μια μέρα φυλακή με περιμένει
πώς να μη νιώθω την καρδιά μου πληγωμένη
που και ο Θεός πονάει μια αγάπη όταν πεθαίνει