Εγώ είμαι αυτός που στα πατώματα ξυπνούσα
εγώ είμαι αυτός που ως αργά τηλεφωνούσα.
Εγώ είμαι αυτός, ξέρω δεν μοιάζω ακριβώς
μα είμαι απλός ότι έχεις δώσει και έχεις πάρει
και ότι δεν άγγιξε ο δύσκολος καιρός.
Κοίτα με πετάω, κοίτα να μαθαίνεις
ένα εμπόδιο ήσουνα απλώς,
κοίτα με πετάω δε σε ακουμπάω
και στο κόκκινο απλά σε προσπερνώ,
γιατί έκρυβε η ψυχή μου
πληγωμένο αετό, πληγωμένο αετό.
Μια καρδιά είχα για ασπίδα και πονούσα
ένα κενό μες την ψυχή σου πολεμούσα.
Βλέμμα σκυφτό και με περνούσες για τρελό
και ήμουν απλώς μια σκιά που κυνηγούσε
μα δεν τον πρόλαβε τον άλλο μου εαυτό.
Κοίτα με πετάω, κοίτα να μαθαίνεις
ένα εμπόδιο ήσουνα απλώς,
κοίτα με πετάω δε σε ακουμπάω
και στο κόκκινο απλά σε προσπερνώ,
γιατί έκρυβε η ψυχή μου
πληγωμένο αετό, πληγωμένο αετό.