Απελπισμένα σ’έψαξα
Σ’αντίκρυσα φεγγάρι
Και πριν ο ήλιος να φανεί
Γινόταν πάλι βράδυ
Άγουρο το όνειρο
Άγουρη η ελπίδα
Ήλιο σε φαντάζομαι
Μες στην καταιγίδα
Το όνειρο που έζησα
Όνειρο τ’αφήνεις
Και την κάθε πίκρα μου
Στη χαρά την πνίγεις
Άνθισαν γαρύφαλλα
Στων χειλιών την άκρη
Μόλις σε αντάμωσα
Στέγνωσε το δάκρυ