Παρεξηγήσεις που μας έκαναν
μαρτύριο τη ζωή
κι εμείς μονάχα
να σηκώνουμε τα χέρια
Ο κάθε άσχετος να παίζει
πάντα ρόλο δικαστή
τι ωραία...
Σ’αυτή τη σχέση αποφάσεις
δεν παίρναμε εμείς
σε όλα οι τρίτοι πάντα
βγάζαν τα μαχαίρια
ώσπου αντίκρισα τους δυο μας
λαβωμένους το πρωϊ
τι ωραία...
Σου ’χω νέα...
Δεν τελειώσαμε οι δυο μας
άκουσέ με για καλό μας
Δε φεύγω απόψε από ’δώ
Δε φεύγω σου λέω
Δε φεύγω απόψε από ’δώ
αν δε σε δω
Δε φεύγω απόψε από’δω
λιμάνι μου τελευταίο
καιρός ν’ακούσουν όλοι
να μάθει αυτή η πόλη
τι ’μαι για σένα εγώ
Δε φεύγω σου λέω....
Αυτή τη σχέση την αφήσαμε
να λιώνει σαν κερί
κι εμείς μονάχα δυναμώναμε
τη φλόγα
ώσπου αντίκρισα τους δυο μας
λαβωμένους το πρωϊ
τι ωραία...
Σου ’χω νέα...
Δεν τελειώσαμε οι δυο μας
άκουσέ με για καλό μας
Δε φεύγω απόψε απο ’δώ
Δε φεύγω σου λέω
Δε φεύγω απόψε από ’δώ
αν δε σε δω
Δε φεύγω απόψε από’δω
λιμάνι μου τελευταίο
καιρός ν’ακούσουν όλοι
να μάθει αυτή η πόλη
τι ’μαι για σένα εγώ
Δε φεύγω απόψε απο ’δώ
Δε φεύγω σου λέω
Δε φεύγω απόψε από ’δώ
αν δε σε δω
Δε φεύγω απόψε από’δω
λιμάνι μου τελευταίο
καιρός ν’ακούσουν όλοι
να μάθει αυτή η πόλη
τι ’μαι για σένα εγώ
Δε φεύγω σου λέω