Κλαις, για μιαν αγάπη κλαις
που βλέπεις να τελειώνει
κι εσύ να φταις.
Κλαις, για κοίτα υπερβολές
ζητούσες να `σαι μόνη
και τώρα κλαις.
Φταις, η πίκρα από το χτες
εμένα με σκοτώνει
γι’ αυτό μην κλαις.
Φταις και τίποτα μη λες
αν είσαι τώρα μόνη
εσύ τα φταις.
Ξεχνάς εκείνα που σου έδωσα
ξεχνάς, ακόμα δεν ξεπέρασα
τα βράδια που μονάχος μου τα πέρασα
για να σκεφτώ πώς να σωθώ...
Ξεχνάς, εσύ `σαι που με έδιωξες
ξεχνάς, εσύ `σαι που με πρόδωσες
μη το ξεχνάς, ποτέ σου δε μου έδωσες
τόσα πολλά όσα εγώ...
Και θες να σ’ αγαπώ...
Κλαις, για μιαν αγάπη κλαις
μπροστά σου αυτό το βράδυ
περνούν σκιές.
Κλαις, θυμάσαι από το χθες
εκείνα που `χεις χάσει
και πάλι κλαις.
Φταις, το "σ’ αγαπώ" που λες
στ’ αλήθεια με πληγώνει
μα τι τα θες.
Φταις που φύγαν οι χαρές
κι αν τώρα μετανιώνεις
για όλα φταις.