Σε μια μπλε πισίνα
μακριά από την Αθήνα
σε ένα ξένο πάρτι
βρέθηκα τυχαία.
Ήμουν σαν χαμένος,
αποξενωμένος
περίμεναν την Στέλλα
κι εγώ την Μαριλένα.
Για να μου φύγει η πλήξη
κοιτούσα το ουίσκι,
τα ψηλά τακούνια,
τα γιορτινά λουλούδια.
Και όλοι όπως γελούσαν
σιγοτραγουδούσαν
το μέγεθος της πλήξης
ένας σπασμένος δείχτης.
Ααα χααα...
Όλα αυτά τα πάρτι
μια χαμένη αγάπη
και ένα βλέμμα θλίψης.
Σε μια άδεια άκρη
πέτρες που κυλάνε
σαν κολιέ που σπάνε.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Ααα χααα...
Έδυε ο ήλιος
και έφερνε την νύχτα.
Μαύριζαν τα δέντρα,
φώτα από τα κέντρα.
Και ένας κάκτος μόνος
όλος μου ο κόσμος,
γύρω φλυαρία,
κακόγουστα αστεία.
Στο μέτωπο υγρασία,
τόση αλαζονεία,
αμπούλες βοτουλίνης
και ομορφιά διαρκείας.
Να μια άσπρη τούρτα
με κομμάτια φρούτα
βγαίνει από την ψύξη
για να μας καταπλήξει.
Ααα χααα...
Όλα αυτά τα πάρτι
μια χαμένη αγάπη
και ένα βλέμμα θλίψης.
Σε μια άδεια άκρη
πέτρες που κυλάνε
σαν κολιέ που σπάνε.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Ααα χααα...
Τόσοι μαζεμένοι
και γνωστοί και ξένοι,
σώματα κομμένα,
μια φωτογραφία.
Σαν πουτίγκα τρέμει,
αποξενωμένη,
τίποτα δε βλέπει
και νομίζω θέλει.
Στη βαθιά ανία
να ζήσει με μανία
γιατί την αλήθεια
δεν την υποφέρει.
Και όλοι να χαθούμε
στα βαθιά της νύχια.
Φεύγω απ’ την Κινέτα
και πάω προς Ελευσίνα.
Ααα χααα...
Όλα αυτά τα πάρτι
μια χαμένη αγάπη
και ένα βλέμμα θλίψης.
Σε μια άδεια άκρη
πέτρες που κυλάνε
σαν κολιέ που σπάνε.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Όλα τα όνειρά μας
και τα μυστικά μας.
Ααα χααα...