Παίρνω θάρρος από πράγματα μικρά
κι όσο γερνάω τόσο πιο πολύ πιστεύω,
δύσκολο είναι ν’ αγαπάς πραγματικά,
μα αυτό γυτεύω.
Κι είναι κάτι που μου κόλλησε στο νου
ν’ ανασαίνω τ’ άγγιγμά σου και το χάδι,
ζητάω τα πάντα κι όλα αυτά για ένα βράδυ,
μα ξέρω πως
αυτό δε θα συμβεί ποτέ.
Παίρνω θάρρος από πράγματα μικρά,
έχω λέξεις φυλαγμένες μες στο στόμα,
τη ζωή μου να τη βάλω στη σειρά
γυρεύω ακόμα.
Και γεμίζω το μυαλό μου με καπνό
και διαβάζω στων ονείρων το βιβλίο
πως ζωντανεύουμε χορό ερωτικό
εμείς οι δύο.