Μέρα - μεσημέρι, δίχως σκοπό,
όπως περπατούσα, γύρω μου κοιτούσα,
λες και κάτι έψαχνα να βρω.
Λένε πως ο κόσμος είναι μικρός,
ήτανε γραφτό μπροστά σου να βρεθώ,
έτρεξα στο πλήθος για να κρυφτώ.
Σε φιλάω μα σ’ το φυλάω
που δε μου δίνεις σημασία,
θυμήσου, χθες μου ζήταγες φιλιά
και τώρα μου ζητάς φιλία.
Ήρθες σαν τον κλέφτη να κοιμηθείς,
ούτε καληνύχτα γι’ άλλη μία νύχτα,
Θεέ μου, πότε θα `ρθει πάλι πρωί.
Κάθε μας στιγμή που ζήσαμε εδώ,
σαν αστέρι, πέφτει μέσα απ’ τον καθρέφτη
που μου έφερε ο ύπνος να δω.
Σε φιλάω μα σ’ το φυλάω
που δε μου δίνεις σημασία,
θυμήσου, χθες μου ζήταγες φιλιά
και τώρα μου ζητάς φιλία.