Μη μου μιλάς απόψε μη,
γιατί ακούω μια φωνή που κάτι μου θυμίζει.
Δε θέλω ούτε μουσική
βάλε μου λίγη σιωπή και άσ’ τη να γυρίζει.
Σαν κάτι να’ πιασα και σαν
ν’ ανάβει μέσα μου καντράν με μια θαμπή λυχνία.
Ψίθυρος έρχεται βαθύς,
λόγια και μάγια της βροχής από παλιά ταινία.
Μη μου μιλάς απόψε μη,
ας κάνουμε μια δοκιμή να δούμε τι θα γίνει,
κλείσε τα φώτα, το νερό,
κλείσε την τράπουλα ταρώ και παίρνω την ευθύνη.
Το μέλλον είναι ορατό,
κατέβασε τον γενικό να σταματήσουν όλα,
τραγούδια και πολιτικές,
δηλώσεις και στατιστικές, κι ας γίνει καραμπόλα.
Μέσα στη σύγχυση αυτή
Μπορεί να χάσω το’ να αυτί, σαν τον παλιό ζωγράφο,
Μπορεί κι εγώ να τρελαθώ,
Στα ηλιοτρόπια να χαθώ και πια να μη σου γράφω.
Μη μου μιλάς απόψε μη,
γιατί ακούω μια φωνή που κάτι μου θυμίζει.
Δε θέλω ούτε μουσική
βάλε μου λίγη σιωπή και άσ’ τη να γυρίζει.