Ρωσίδα solist γλυκαίνει τον ύπνο μου
κι όπως γυρίζει σελίδα και χάνει το μέτρο,
νιώθω τη γη να ραγίζει, το κρεβάτι μου
να χάνεται σε βάθη ονειρικά
και τον Πέτρο να Σ’ αρνείται για τρίτη φορά·
νύχτα Μεγάλης Δευτέρας -
τα νύχια μιας ακόμα μέρας με σημάδεψαν.
Αυτό το βιολί το θεό του έχει χάσει -
Βασιλιά της Ειρήνης, που εξέπεσες,
μ’ ένα πιάνο γλυκό δώσε στον κόσμο σκοπό·
παιδιά σε ουρές περιμένουν για συμφιλίωση.
Εχθρέ μου, αν ζεις, έλα και φίλα με!
Δεν είσαι κακός και το ξέρω,
απλά μια πίστη σε τύφλωσε
και σ’ ένα τέτοιο επίπεδο δε νοείται συζήτηση
(σ’ ένα τέτοιο επίπεδο δεν υπάρχει συζήτηση).
Περιμένω μια μέρα να γευτώ την αγάπη σου.