Αν θες να φτάσεις ψηλά και στο κορμί μου πατάς για να ανέβεις
αν θέλεις κι άλλα λεφτά κι απ’ την ψυχή την ανάγκη μου κλέβεις
αν θες να βγεις πιο μπροστά, κοίτα το βήμα σου και πίσω μη σπρώχνεις
θα μετανιώσεις, δε θα γλιτώσεις, εγώ θα ζω, θ’ αναπνέω για να πληρώσεις.
Γιατί θ’ αντέξω δε θα λυγίσω ποτέ
σου λέω, θα το παλέψω με το κεφάλι ψηλά
ώσπου ο ήλιος να βγει μέσα απ’ το σκοτάδι
εγώ θ’ αντέξω και θα μπορέσω
τη σκοτεινή σου πλευρά θα καταστρέψω.
Με κλείσατε στο σπίτι, με σέρνετε απ’ τη μύτη
αφού με πνίξατε στα χρέη κι είσαστε πια όλοι ωραίοι
για ένα μισθό της πλάκας θα δουλεύω σαν μαλάκας
και οι μόνες διακοπές μου θα είναι ο μπλε ο καναπές μου
εκεί μπροστά στο χαζοκούτι με σκέψεις σαν μπαρμπούτι
έστω με ζάρια πειραγμένα πια θα παίξω και για μένα
τα δάση μου τα κάψατε, τον τσαμπουκά μου σπάσατε
της νιότης μου η δίκη δε θα γίνει καταδίκη.