Bu dipsiz kuyuda mecalsiz,
Karanlık rengiyle ne çok anılar gömer
İçinde nefesini tutuğun,
boğulmadan son kez yutkunduğun
Her birine ayrı ağıt, ayrı ölüm ayrı taş,
Her beşerin içinde ayrı nokta, aynı aşk.
Sen korkak, kuyu dipsiz
Karanlığında iz sürmesen de çıkacaklar vakitsiz
Tövbe etsen de, acı çeksen de dönüp girmek istesen de
Takip eder habersiz
Her birine ayrı ağıt, ayrı ölüm ayrı taş,
Her beşerin içinde ayrı nokta, aynı aşk.