ne başkası oldu ne de olacak
sen çalmazsan kapım açılmayacak
şimdi içimde yanan bu ateş
sanma ki bir son bulacak
hiç utanmam gülüm divaneyim
parçalanmış dünyam viraneyim
seni herşeyden çok çok istedim
vuruldum avareyim
ne olurdu benim olsan
şu yaralarımı sarsan
bıktım artık yol almaktan
önüme çıkıp durdursan
gidiyorum buralardan
tüm rüzgarlar senin olsun
benden ayrı rüyadasın
dilerim birgün uyanırsın
yıllar sonra birgün yaşlandığında
o ipek saçların ağardığında
kuru yaprak gibi dağıldığında
kalırsın tek başına
oysa seni ne çok ne çok sevmiştim
tüm çiçeklerimi sana dermiştim
şimdi ellerim boş yüreğim sarhoş
oysa neler ümit etmiştim