Το τρένο φτάνει τελικά
αργά στην Κατερίνη
και συναντιόμαστε ξανά
οι δυο, εγώ κι εκείνη.
Οι μούσες στήνουνε χορό
και οι θεοί γελάνε
κι οι νταλικέρηδες πιο δω
βαριά χειροκροτάνε.
Κι όταν της λέω "σ’ αγαπώ"
όλο το σύμπαν σκάει
μα νέο γίνεται ξανά
αυτή σαν μ’ αγαπάει.
Το τρένο φτάνει τελικά
βαθιά στην Κατερίνη,
έρωτας μες στα όνειρα
και νιτρογλυκερίνη.
Αναδομούνται οι αλυκές,
οι φράουλες ματώνουν
και τα ταξίδια οι θάλασσες
στον πόθο τα ναυλώνουν.
Κι όταν της λέω "σ’ αγαπώ"
όλο το σύμπαν σκάει
μα νέο γίνεται ξανά
αυτή σαν μ’ αγαπάει.