Άλλαξα δρόμους, παραστάσεις
μα εσύ, το ξέρω, θα διστάσεις,
για σένα ακόμα είναι νωρίς.
Έπεσα μέσα στη φωτιά μου,
αγέρας παίρνει τα όνειρά μου,
δε θα προλάβεις να τα δεις.
Έγώ θα τρέχω μια ζωή
με μια ταχύτητα τρελή,
μήπως προλάβω μια ζωή να ζήσω.
Κι όπως θα χάνομαι ξανά
στα επικίνδυνα στενα,
δε θα φοβάμαι
μια απ’ τις δυο να σου χαρίσω.
Άλλαξα χρώμα στο σαλόνι,
αυτό το χρώμα με πλακώνει,
το ίδιο με το χθεσινό.
Άλλαξα κάτι κι από μένα,
σ’ εκείνα τα συνηθισμένα
να συνηθίσω δεν μπορώ.