Δεν είχα όνειρο να μπω στον κόσμο των ονείρων
Κι εμένα απ’ έξω να κοιτώ, να παρακολουθώ
Εικόνες μαύρων, μυστικών, κλεισμένων παραθύρων
Με τραύματα ορθάνοιχτα. Και πώς να κοιμηθώ…
Αχ πες μου πώς να κοιμηθώ και πώς να ησυχάσω
Τα χρόνια σκίζουν ουρανούς. Μοιράζουν μαχαιριές
Τα εξαπτέρυγα κρατώ ψυχή μου να σε πιάσω
Και βρίσκω πάλι σύννεφα και πάλι ανηφοριές
Δεν είχα όνειρο να μπω, μισή χαρά ν’ αράξω
Το εισιτήριο ακριβό. Το κέρμα στο βυθό
Το παραμύθι σκοτεινό και πώς να το κοιτάξω
Άδειο. Και ψέμα. Και πικρό. Και πώς να κοιμηθώ…