Unutmaya çalışsam, bir daha olmaz alışmam
Seninle yaşayan kalbim, kırık dökük hayatla barışmam
Kaptan:
Güvenimin dışında ki insanlarla Konuşmam
Çünkü baya fazla soğuk içimdeki koğuşlar
Yalancı insanlar hep kazanır doğuştan
Bir kırıntı ararken yerde siz çalın hep avuçla
Neden mi ağlıyorum? Neden mi üzüntülü?
Işığım olmasın diye evimde uzun tülüm
Dikenli olsa bile şu ellerim sever gülü
Bana aşkım dediğin tarih ömrümün en güzel günü
İçime çekemedim bak aşk denen o illeti
Doyasıya bakmak bile resimlerini kirletir
Adına sabahlara kadar şarkılar yazsam da
Kimse yok yanımda annem kalp acımla birleşir
Şerefsizler anca insanları Kullanır
Ne zaman canım sıkılsa dışarıda turlarım
Şimdi şehrimin limanlarında hüzün zamanı
Durduramadım aldı seni İstanbul vapurları
Ecem Yüksel:
Unutmaya çalışsam, bir daha olmaz alışmam
Seninle yaşayan kalbim, kırık dökük hayatla barışmam
Dur dinle haykırırım, geç de olsa tüm dünyaya
Artık ben de yalnızım, alışamadım bu kötü rüyaya