Μια μέρα τον αρνήθηκε η τρελή
για να `βρει της γυναίκας το μεθύσι
πουλάει κι’ αγοράζει το φιλί
χωρίς αγάπη εζήτησε να ζήσει
Ελεύθερη τη σέρνουν οι καημοί
σαν πεταλούδα τώρα δω και κει πετάει
μ’ αυτός δεν τη ξεχνάει ούτε στιγμή
κι’ η πονεμένη του καρδιά της τραγουδάει
Αν ξαναγύριζες στην αγκαλιά μου
άλλη ζωή θα ξαναρχίζαμε μαζί
θα ξαναμέθαγες με τα φιλιά μου
και θα ξανάρχιζε ο έρωτας να ζει
Μόνο για σένανε θα ξαναζούσα
μ’ αγάπη τη καρδιά μου θα πλημμύριζες
και δυο φορές τρελά θα σ’ αγαπούσα
αν ξαναγύριζες
Περνούν τα χρόνια γρήγορα περνούν
περνούν οι ομορφιές όταν πουλιώνται
στερεύουνε τα χείλη που κερνούν
κι’ οι πουλημένοι έρωτες ξεχνιώνται
κανένας δε γυρεύει τα φιλιά
τα χάδια της κανένας τώρα δε ζητάει
θυμάται την αγάπη τη παλιά
κι απ’ όλους πια λησμονημένη τραγουδάει