Μισό ποτήρι και νερό
τι να σου κρύψω τι να πω
εδώ είναι όλα σκοτεινά
κι εγώ της νύχτας μια σκιά.
Μισοτιμής και καταγής
μισό ποτήρι της βροχής
ήτανε ψεύτικη η χαρά
σαν το φιλί του σινεμά.
Μισό ποτήρι και κρασί
στο πίσω δώμα η ζωή
εκεί που κρύβει μυστικά
τη πρώτη νιότη μου ξανά.
Και εκεί στου δρόμου τα μισά
που`ναι και λύπη και χαρά
στο σώμα και στην πρώτη αφή
χαράζει η νύχτα με γυαλί
Γκρεμίζει τ`όνειρο στη γη
γεμάτη όνειρα κι αυτή
κι εγώ τρελό αερικό
παραπατάω στο κενό.