Het soude een suyverlijcke
Des avonds gaen om wijn
's Avonds wel also late
De Ruyter die quam haer te sprake
Hy hiete se welkom zijn
Hy nam de suyverlijke
Al by haer blanke hant
Hy sette zich aen haer zijde
Wat hy deed zy moest het lijden
Haer eertjen en duerde niet langh.
Wanneer daat de stoute Ruyter
Zijn wille hadde gedaen
Hy Seyde:"Wel schoone vrouwe,
Had gy maer u eertjes behouwen!
Ghy mooght nu wel 't huyswaerts gaen."
"Waer sal ick henen rijden?
Waer sal ick henen gaen?
Had gy my maget gelaten,
Een maeghdeken van de straten,
Ghy hadde veel beter gedaen."
"Had ick u maeght gelaten
Een maeght so ick u hier vandt
Fier zijt ghy boven geschreven
En ghy waert geen maeght gebleven
Want hier is de somer langh."
Het maeghdeken keerde haer omme,
Haer gang is sy verder gegaen:
Sy ging haeren moeder vragen,
Of sy over den Ruyter wou klagen,
Hy had haer groot leyt gedaen.
Men nam den stouten Ruyter
Gevangen gelijck een dief,
Al tussen twee heeren knapen:
Schoon spreken mogt hem niet baten,
Gevangen so moest hy het liefst.
Men deed' er den Ruyter leggen
Al op een pyne-banck,
Een pyne-banck o so kleyne,
Dat dede den Ruyter weyne,
Hy was onder 's Heeren bedwanck.
Men deed den Ruyter knielen
Al voor dat blanke zweert.
Gesellen wilt dit nu onthouwen,
Dat komt van de schoone vrouwen:
Laet varen so ghy se niet geert.