Kozyatağı'nda hayat hep evin içinden ibaret
Kafamdaki kötüyü yendim mi ben nihayet
Gösterip isteyemedim, üzüldüm gizleyemedim
Hoş bir dizi bulmuştum, zil çaldı izleyemedim
Geçmesini bekledim başımın ağrısının
En büyük düşmanıyım sütyeninin kopçasının
Sanki dibine düşmüştüm cehennemin kapısının
Enkazında saklandım şehrin kalıntısının
Bulamazlar beni bulamazlar
Onlar zaten aramazlar
Benim kırmızı kalbim senden hiç vazgeçer mi
İstanbul'da sıcaktan terlemeden yaz geçer mi
Geçer elbette geçer günlük süt ömrü gibi
Ne zaman kalkıp süt içsem tekrar uykum gelmişti
Çingene çocuğa verdiğim şapkanın aynısını
Alıcam tekrar bulursam, çok gördüm faydasını
Kızmaya da hakkım yok, sarhoştum hediye ettim
Hiçkimse de 'oğlum dur, manyak mısın?' demedi
Bulamazlar beni bulamazlar
Onlar zaten aramazlar