Her sabah uyanıp alıyorum bu pastadan pay
Mutsuzluk içerisinde soğuk yolda hastalanmak
Benimki nasip değil kader burada kaç adam var ise
En kötü olan tüm ihtimaller hep kafamda
Başımız önde eğik gezdik çünkü yoktu bizim paramız
Birkaç kabus ve kötü rüyadan anca geriye kalanız
Mutlu olup gülersen tutup çekerler yakanı
Çünkü onlar gülmüyorsa sen de gülemen kaskatı kal
Fikirlerin delik deşik senin değil
Rezil herif senin ne haddine lüks her yanın işin
Dışarda hayatın yok olamaz çünkü cepte paran yok
Bir piç gibi kalmıştın ortada tüm arkadaşların gibi
Rahatın yok hiçbir zaman olamamıştı
Kafanı koyduğunda yastığa fikirler kurcalardı bütün beynini
Ağzını açamamaktan düşünceler sarar sarpa
Karakaçan ben herkes yükünü bırakıyordu omzuma
Her gün çıkıp geliyorum bitap halde ve yorgun
Karnımız tok bugün ya bak yine de olsun
Uykusuz yaşamaktan robot gibi oldum
Sanki hiç bitmicek gibi bu şeyler sonsuz
Sorumluluklarım budur kadın dedim bi durmadın
Kudurmadım fakat sen öyle sandın hep susup kalıp
Cevap falanda vermedim diye ben suçlanıp dururdum
Sesimi çıkarmadığım için beni alık sanıp hakaret ettin
Ancak ekmeğim için katlandım sefil
Bulduğu zaman delil beni yok etcek herif
Benimse aklımda vardı hep oğlum evimi geçindirmek
Bunu sen nerden bilcen o kadar lüksün içinde
Hergün gördüm karabasan bankalar beni arar
Sabahları stresten erken uyan
Yüreğim dolu bitap gibi ve sonu kitap gibi boş sayfalarla doluyken
Ben yaşayamam
Yorgunluğun ötesi var bu durulmak değil
Bırak almıyom nefes falan görmek de hiç güzel değil
Ama olsam yine de görmek istemezdim olanları bugün
Kimse bilmiyor fakat günün yok akşamı