Annie Schmidt is jarig, lang zal Annie leven
Annie Schmidt is tachtig, maar wat zullen we d'r geven
We geven d'r een taart met tachtig kaarsjes
Een gouden koets, en nieuwe laarsjes
Een lange jas van hermelijn
Een ruiterstandbeeld op een plein
Waar altijd lange files zijn
Zodat ze dagelijks wordt gemeld
Nog een grote zak met geld
Waarschijnlijk staat u al versteld
Maar ik zeg "nee", als u 't vroeg
Dan zei ik "nee, 't lijkt me niet genoeg"
Annie Schmidt is jarig, lang zal Annie leven
Annie Schmidt wordt honderdtweeentwintig
En wat kan je dan nog geven
Geef 'r een troon en een paleis
Een postzegel, een Nobelprijs
Een dag lang in de frisse lucht
Van een of ander gehucht
Waar je de schooljeugd nog kan dwingen
Spontane liederen te zingen
En dan weer terug gaan naar de stad
En dan weer denken "wat een gat
Ziezo dat hebben we gehad"
Maar ik zeg "nee" als u 't vroeg
Dan zei ik "nee, 't lijkt me niet genoeg"
Maar kijk en geloof, een nieuwe kerk
Met prediking en zendingswerk
Uit Annie's Nieuwe Testament
Dat met geweld wordt ingeprent
En in z'n vrome eenvoud blijft
Tot de meedogenloze strijd
Tegen de onverdraagzaamheid
En dan een schisma op z'n tijd
Waar ieder bij betrokken raakt
Als Schmidt artikel 31
Of Annie M.G. vrijgemaakt
En ook weer werpen voor de leeuwen
Weer mode wordt voor een paar eeuwen
De beschaving op z'n kop staat
Amsterdam in vlammen op gaat
Ik hoog op de Westertoren
Weemoedig mijn gezang laat horen
Boven 't vuur en 't gebrul
Van die stakkers die bezwijken
Dan zou ik zeggen "geen gelul
't Begint er op te lijken"