Başlarsa aynı kabus yeniden uyanmam
Susan portlerin yönettiği bu dünya fuarda
Hakim olmak her hücreme sevinçle uyanmak
Ayılmaktan beter bişey içimdeki sus aptal!
Açık sözlü olmam inan beynin siyah tonu
Bu ufka açılan tüm pencereler fiyaskodur
Olmayan şey imkan olur nefesimse kira yolu
Tokatladığım aynalarda şizofren bi imza oğuz
Sevilmediğim için insanı tek duygum nefret
Dinle! yalnızlık karakterde meslek
Dinle! egoizm ruhu okşayan bi melek
Dinle! gerçekten beni hissederek dinle
Oğuz fazla akıllıda içindeki kaçık
Sessizlik hassas yanım ağzım açılmayan kapı
Bilmeden de sevdiğim tek duygu huzur
Huzur bi gökdelen evim en aşağıda zemin katı
Yok bu sefer kendimden uzaklaşıp
Karamsar sabahları yok ettim
Yok bu sefer kalmadı gücüm evet
İçten uslubum deşifre etti beni (nakarat)
Sigaram hastalıklı fahişe pezevengi çakmağım
Cigerlerim genel ev dumanlar dengesiz kasnağım
Hazlarımda artar arada bozulduğunda kantar
Akli denge sapkın işte bunu hangi biriniz anlar
Aykırı olmak zamanla soyutlar hayatını
Sade şükrederek gelde şimdi yaradana sığın
Boyutları da farklıdır komutları da farklı
Sonuçları aynı kalır oyunları da aynı
Son beş seneyi yaşlanmaya adayan bi insan
Bu yolda umutsuzluk elçisi dilde yok bi lisan
Yadırgama garipse durum megalomanlık değil
Ayrıca bu kahramanın üstündeki tüm bakışlar kindar
Fazlasıyla yorgunum her defada risk almaktan
Sence böyle olur mu içimde gizli kalmazsa
Görmediğiniz bulutları yağmur olup yağdırsam
İnsanoğlu tatmadığı acıları sayemde anlarlar
Yok bu sefer kendimden uzaklaşıp
Karamsar sabahları yok ettim
Yok bu sefer kalmadı gücüm evet
İçten uslubum deşifre etti beni (nakarat)