Έτσι που με κατάντησες
τι θα `χω να φοβάμαι
ακόμα κι ο χειρότερος
δε θα μπορούσα να `μαι.
Μ’ έχεις κάνει πια κουρέλι
και καθόλου δε σε μέλλει
και καθόλου δε σε μέλλει
μ’ έχεις κάνει πια κουρέλι.
Οι φίλοι με παράτησαν
και με περιφρονούνε
κι η μάνα με τ’ αδέρφια μου
δε θέλουν να με δούνε.
Μου `χεις την καρδιά μου κλέψει
κι απ’ το ντέρτι σου έχω ρέψει
κι απ’ το ντέρτι σου έχω ρέψει
μου `χεις την καρδιά μου κλέψει.
Τι ήθελα και σε γνώρισα
κι είσ’ η καταστροφή μου
σ’ αγάπησα και τσάκισα
για πάντα τη ζωή μου.
Μ’ έχει η πίκρα σου τσακίσει
και κουρέλι καταντήσει
και κουρέλι καταντήσει
μ’ έχει η πίκρα σου τσακίσει.