Koca Halep derler yiğit vatanı
Aramazlar gurbet elde yiteni
Ak göğsün üstünde çakır dikeni
Bitmeyince gönül yardan ayrılmaz
İneyim gideyim Halep'ten öte
Getirmem sevdiğim kalbime hata
Eyersiz uyansız ağaçtan ata
Binmeyince gönül yardan ayrılmaz
İneyim gideyim tozlu yollara
Karışaydım boz bulanık sellere
Adı sanı duyulmadık ellere
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz
Mestine de Karac'oğlan mestine
Herkes gül gönderir kendi dostuna
Karanlık kabirde mevtim üstüne
Yatmayınca gönül yardan ayrılmaz