Γιωργάκη μου, δὲν ἤθελες νὰ κάνουμε παρέα
μὲ τὶς μικρὲς μελαχρινές, νόστιμες Μιλανέζες,
γιατὶ γλῶσσα δὲν ἤξερες, ἤσουν καὶ κουρασμένος,
μὰ ὅλο τὸ βράδυ μίλαγες, ἀπελπισιὰ γεμάτος.
Κι ἂν εἶσαι μετριοπαθής, ἔχεις περίσσεια χάρη
καὶ μὲς στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς ἔχω γιὰ σένα ἀμάχη.
Καὶ λέω παντοῦ τὸ μάθημα τοῦ Γιώργου εἶναι ἕνα,
νὰ ζεῖ λίγο καὶ τὸ δικό του χάλι ὁ καθένας.
Ψάχνεις νὰ βρεῖς τὸ ταίρι σου καὶ τὴν ἐπιτυχία,
μὰ τὸ δικό σου grand σουξὲ εἶν᾿ ἡ ἀποτυχία.