Ben doğruyu bilmedikçe şeytan oldu hep karda
doğruyu öğrendim ve şeytan öldü efkardan
içimdeki çocuğun seri katili benim,
kendimi öldürdüm hergün hergün tekrardan.
ne aşkı anlayabildim ne anlatabildi biri bana,
ne aşkı verebildiler,ne olabildim gidip alan
dışım tek parça ama parça parça içime bak
o yüzdendir mutluluk,sadece içince var
sadece içim kanar,sadece içimde var
hayatın üçlüsünü sar vede içimde yak.
belki çok uzaklarda aradığımız o huzur ve
yapmak gereken tek şey sadece gidip almak
sen bilmezsin dışardan içimde ne yaralar var,
belki bu yüzden hazetmedim hiçbirzaman yaradandan.
yeter artık hayatına önüne bak derken
güçlü bir ağrı bastırır babamın terk ettiği yerden
Ve ben dedim kendin için birşey yap
sallanamadın birtürlü hayat kırık bir salıncak
pişmanlık tuzağına düştüm düşeli
ne dünden kopabildim ne bakabildim yarına
anlatamadıkça konuştum hep kendimle
bıkmıştım lan oysa ben en önce kendimden
anlattım aşkları hayatı ve sokakları ama
cevap yoktu sustum hep,herkes derken derdin ne
bazen birşey gelmez elinden
anlaşmış gibi tüm dünya üzerine gelirken
ve sanki kendimle anlaşmışım gibi
hep yanlış insanları kazıdım yüreğime derinden
kaybettim hayat gözlüğünü hiçbirşeyi seçemem
yıktım tüm umutları herşeyi pas geçerek
son sürat bas genede herşeyden vazgeçtim
artık kaçmak çözüm,terketmek herşeydir