Anlatılanlar sanarsınki sorunsal.
Hayır öyle sanma mürekkebim sanattan.
Hangi akşam, hangi güz seni unuttuğumu sandığımda bırakıp gitmedi.
Harbi bazen diyorum ki yeter lan yoruldum.
Sana giden her yol mu söylesene yokuşlu.
Uzaklaştıkça sen hüzünlere sokuldum.
Aşk bahçemde çiçeklerim soyuldu.
Sorun olmamansa olmamandan soyuttun.
Gözyaşımın yanında gülüşlerim somurttu.
Sesinden uzakta bir veda ver bana.
Tereddütsüz batar güneş bakar sanma akşama.
Teselliyi aramak şarkılarda sanmamamla aynı rantta olmaman gözyaşından uzaklarda.
Uzaklarsa var eden hep yanımda gölgeni.
Bu mürekkebin sonu yok kağıtlarda bil dedim.
Hayır ağlamam gözyaşı diyeti içindeyim merak etme olmasa da biletim.
Yanında olmak için yarın da yoksan hiçim.
Bu öyküyü ya karala ya mutlu sonla bitir.
Hangi ağaç dalından koparılan meyveyi unutmuş
neyleyim ben bir dalım kırıkken gülmeyi.
Kalıplara sığdıramam içimde tonla hüzün varken inan gülmeyi.
Unuttum kimin kalbine sarıldıysam unuttu ,unuttukça yoruldum.
Bu aşk yolu anladım ki tek başına tutulmaz.
Her yerde ayaz var o yüzden hoşçakal.