Bülbül tek uyandım bir seher-ü nagah
Gördüm ki uğramışam bir mürg-i zare
Tutuştum dem be dem yakıldım eyvah
Yakıldım yandım nar ü hezare
Gördüler ki beni hali perişan
Cem oldu aristo eflatun lokman
Nabzıma el vurdu bin bir tabiban
Dediler derman yok buna ne çare