Erdem Kaya Verse:
Seni hatırlarım ve yüzün aşk katar insana.
Her ne olursa olsun yine ben yazarım sana.
Bugün bir değerin olduğunu düşünüyorsan eğer
Ellerimi bırakma, ömrümden azalır zaman.
Eğer sen yoksan bu gönül kuytulaşır.
Sigaralardan en sonunda ciğerlerim duydu bir acı.
Seninle mutlu olduğum o zamanlardan eser bulamıyorum
Çünkü bitti uyku ilacım.
Hareketlerin içime sinmiyor sabret.
Çünkü senin dışında hiç kimse girmiyor kalbe.
İçimde tutamıyorum
Hala eski sevgilini unutmadığını bilmiyor annem.
Ne farklı duygularla tanıttım aşkı.
Bu sefer bilmiyorsun yokluğuna alışanındır ölmek.
İstiyorsan beraber yaşlanıp güzel günler sonunda
Gidip tanışalım mı gökle ?
Nakarat:
Al götür neyin varsa.
Bırakma hiç bir şey geride.
Uzak kalırsan bana yalvarma.
Sakın yanıma gelme bu saatten sonra.
Hüznefza Verse:
Aşk senin beni yok edebilmek için kurduğun en tehlikeli kapanın kaçılmaz.
Her sayfası senle dolu bu aşkın kitabı gözlerim ve de kapanır açılmaz.
Elimde olsa şu yokluğunu kaybetsem.
Çıkabilmek gayretle aşkın yokuşundan.
Şu anda olsa rüyalarım.
Her köşemde olduğunu zannetsem.
Bu yüzden kapalıydı gözlerim.
Şu kağıtla paylaşınca seni azalır mı özlemim ? Hayır.
Kıskançlığım artıyor,
Sevgim olmasaydı belki kazanırdık öyle mi ?
O zaman sevmediğimi farzet.
Ve şu ömrün son anlarına kadar yanımda kal.
Yahut sevelim birbirimizi, öyle.. delicesine.
Yemin ederim ben bugünlerimi hatırlamam.