Λύγισα φώναξα
κι όποιον θεό με ακούει τον τρόμαξα
πάλεψα κι άλλαξα
κι όλα όσα χάλασα θάλασσα γίναν βουβή
Πόσα είναι πάλι που `χω πνίξει σ’ ένα κύμα που δε σου `χω δείξει
Πόση αγάπη η νύχτα μπορεί να κρύψει
και το πρωί να φανεί πως δεν έφυγε κανείς
δεν έφυγε κανείς δεν έφυγε κανείς
Λύγισα φώναξα
κι αν σε κρατάω σε μένα το χρώσταγα
ένιωσα κι ένιωσες θάλασσες ένωσες
μες τα μεγάλα φιλιά
Πόσα είναι πάλι που `χω πνίξει σ’ ένα κύμα που δε σου `χω δείξει
Πόση αγάπη η νύχτα μπορεί να κρύψει
και το πρωί να φανεί πως δεν έφυγε κανείς
δεν έφυγε κανείς δεν έφυγε κανείς